The Role of Islam in the Development of the Arabic Language: History and Its Influence
DOI:
https://doi.org/10.31943/afkarjournal.v8i2.1460Keywords:
Islamic civilization, ArabicAbstract
Arabic was formed long before Islam came or is also called the al-asru al-jahili period. Arabic is part of the South Semitic language family spoken by people living in the Arabian peninsula, in the southwest part of the Asian continent and at the same time by some people it is considered a oldest historical language. As it develops, currently Arabic is the official language in various countries, for example: Qatar, Chad, Palestine, Morocco, Egypt, Lebanon, Libya, Sudan, Oman, Gambia, Somalia, Iraq, Tunisia and many more. There is still a lot of debate about the history of the emergence of the Arabic language, due to the lack of concrete evidence in the form of artifacts etc. that prove the emergence of the Arabic language. This makes it difficult to prove where and when it emerged. The big question is whether Arabic is a derivative of Semitic languages or is it actually its parent. Using the analysis method in this paper, Arabic is found to be very important in the history of Islamic civilization.
Downloads
References
Al-Attas, Syed Muhammad Naquib. Konsep Pendidikan Dalam Islam, Terj. Haidar Bagir. Bandung: Mizan, 1984.
———. Risalah Untuk Kaum Muslimin. Kuala Lumpur: ISTAC, 2001.
Al-Burini, Abdu al-Rahman Ahmad. Al-Lughah al-’Arabiyah ‘Aslu al-Lughat Kulliha. Oman: Dar al-Hasan, 1998.
Al-Fisyawi, Mukhtar Baisuni. Al-Lughatul ‘Arabiyyah Bidayatan Wa Nihayatan; Qiraatan Fi Kutubi AtTarikh. Al-Azhar Al-Sharif: Islamic Research Academy General Department, 2002.
Buhori, and Besse Wahidah. “Bahasa Arab Dan Peradaban Islam: Telaah Atas Sejarah Perkembangan Bahasa Arab Dalam Lintas Sejarah Peradaban Islam.” Al-Hikmah. Jurnal Dakwah. IAIN Pontianak 11, No. 1 (2017). http://jurnaliainpontianak.or.id/index.php/alhikmah.
Daud, Wan Mohd Nor Wan. Filsafat Dan Praktik Pendidikan Islam Syed Muhammad Naquib Al-Attas. Translated by Hamid Fahmy Zarkasyi and M.Arifin Ismail. Bandung: Mizan Media Utama, 2003.
Abdul Rohman, Amir Reza Kusuma, Muhammad Ari Firdausi. “The Essence of ’Aql as Kamāl Al-Awwal in the view of Ibnu Sīnā and its Relation to Education.” Jurnal Dialogia 20, no. 1 (2022): 176–205. https://doi.org/DOI: 10.21154/dialogia.v20i1.3533.
Alhijri, Muhammad Rasyidil Fikri, Amir Reza Kusuma, Ari Susanto, Zakki Azani, dan Mohamad Ali. “Islamic Education for Women Based On Buya Hamka and Murtadha Muthahhari’s Thoughts” 12, no. 3 (2023). https://doi.org/10.30868/ei.v12i03.4082.
Fadillah, Nirhamna Hanif, Amir Reza Kusuma, dan Najib Rahman Rajab al-Lakhm. “The Concept of Science in Islamic Tradition: Analytical Studies of Syed Naquib Al-Attas on Knowledge.” Tasfiyah: Jurnal Pemikiran Islam 7, no. 1 (27 Februari 2023): 25–62. https://doi.org/10.21111/tasfiyah.v7i1.8456.
Hidayatullah, Rakhmad Agung, Fuad Mas’ud, dan Amir Reza Kusuma. “Build Islamic Human Resource Development (I-HRD) in University Based on Islamic Worldview,” t.t.
Ihsan, Nur Hadi, Fachri Khoerudin, dan Amir Reza Kusuma. “Konsep Insan Kamil Al-Jilli Dan Tiga Elemen Sekularisme.” Journal for Islamic Studies 5, no. 4 (2022): 18. https://doi.org/DOI: https://doi.org/10.31943/afkarjournal.v5i4.323.
Ihsan, Nur Hadi, Amir Reza Kusuma, Djaya Aji Bima Sakti, dan Alif Rahmadi. “WORLDVIEW SEBAGAI LANDASAN SAINS DAN FILSAFAT: PERSPEKTIF BARAT DAN ISLAM,” t.t., 31. https://doi.org/DOI: 10.28944/reflektika.v17i1.445.
Jarman Arroisi, Amir Reza Kusuma. “Menelaah Problem Terapi Yoga Perspektif Ibnu Taimiyah.” Jurnal Penelitian Medan Agama 12, no. 2 (2022): 90–99.
Kusuma, Amir Reza. “Konsep Jiwa Menurut Ibnu Sina Dan Aristoteles.” TASAMUH: Jurnal Studi Islam 14, no. 1 (26 April 2022): 61–89. https://doi.org/10.47945/tasamuh.v14i1.492.
———. “Konsep Psikologi Syed Muhammad Naquib al-Attas.” Jurnal Al-Qalb 13, no. 2 (2022). https://doi.org/DOI : 10.15548/alqalb.v13i2.4386.
———. “TAUHID SEBAGAI LANDASAN KEBUDAYAAN MASYARAKAT” 9, no. 1 (2023). https://doi.org/DOI: https://doi.org/10.53429/spiritualis.v9i1.453%20for%20articles.
Dawud, Muhammad Moehammed. Al-’Arabiyah Wa ’Ilm al-Lughah al Hadithah. Kairo: Dar Gharib, 2001.
Dhaif, Shauqi. Tārikh Al-Adab al-Arabi; al-Ashr al-Islami. Kairo: Dar al-Ma’arif, 1965.
Hadi, Nurul. “Kontribusi Al-Qur’an Terhadap Perkembangan Bahasa Arab.” EL- Furqonia, STAIN Pamekasan 1 No.1 (August 2015).
Hadi, Sutrisno. Metodelogi Research. Yogyakarta: Andi Offset, 2002.
Haeruddin. “Karakteristik Sastra Arab Pada Masa Pra-Islam.” NADY AL-ADAB Jurusan Sastra Asia Barat Fakultas Sastra Universitas Hasanuddin 12 (2016).
Hasnah, Yetti. “Bahasa Arab Pra-Islam.” AlFaz Jurnal bahasa dan sastra arab UIN Banten 10, no. https://jurnal.uinbanten.ac.id/index.php/alfaz/issue/view/632 (June 30, 2022).
Hidayat, Rahamat. “Al-Qur’an Dan Islamisasi Bahasa Arab.” Al-Dirayah STIQ Al-Lathifiyyah Palembang 2 (July 2019).
Izutsu, Toshihiko. God and Man in The Qur’an: Semantics of The Qur’anic Weltanchaung. Petaling Jaya-Malaysia: Islamic Book Trust, 2008.
Lintang, Daud. “Bahasa Arab Sebagai Identitas Budaya Islam Dan Pemersatu Keberagaman Suku.” Ta’limi: Journal of Arabic Education & Arabic Studies.Universitas Islam Negeri (UIN) Syarif Hidayatullah Jakarta 2 No. 1 (January 2023).
ppwalisongo.id. “Menelusuri Jejak Perkembangan Bahasa Arab.” Www.Ppwalisongo.Id. Accessed October 31, 2023. https://www.ppwalisongo.id/index.php/berita/detail/204/menelusuri-jejak-perkembangan-bahasa-arab.
Raharjo, Mudjia, and Kholil R. Sosiolinguistik Qur’ani. Malang: UIN Malang Press, 2008.
Salim, Latifah. “Sejarah Pertumbuhan Dan Perkembangan Bahasa Arab.” Diwan: Jurnal Bahasa dan Sastra Arab UIN Alauddin Makassar 3, No. 1 (2017).
Sugirma. “Peran Khalifah Ali Bin Abi Thalib Dalam Meletakan Dasar-Dasar Ilmu Nahwu.” Foramadiahi: Jurnal Kajian Pendidikan Keislaman. IAIN Ternate 11. no, 1 (2019).
Zidane, Joerji. Al-Lughah al-’Arabiyah Kainun Hayyun. Beirut: Dar al-Jail, 1988.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Ahmad Hidayatullah Zarkasyi, Mohammad Iqbal Gusti Rakasiwi

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.